· 

Kerstkaarten in 2010

Kerstkaart nummer 37 is binnen. Dit jaar valt het een beetje tegen, de aantallen lopen terug. Vorig jaar hadden we er 83! Te gek hé! Ja, we hebben veel vrienden. Het duurt nog een paar dagen en dan is het Kerstmis, misschien dat de meeste kerstkaarten nog moeten komen. Eigenlijk is er ook nog geen vergelijking te maken. Die verdomde postbodes gingen staken en

natuurlijk niet in de eerste week van januari. Nee, dan hoeven al die goede wensen niet verstuurd te worden. Als je staakt moet je het goed doen! Dus in december de drukste maand bij de post wordt er gestaakt. Vervelend. Ze protesteren tegen de 3100 gedwongen ontslagen. Wij, de consument, moesten noodgedwongen op zoek naar andere oplossingen om al onze vrienden een gelukkig Nieuwjaar te wensen. Een digitale kerstkaart versturen bleek een goed

alternatief. Scheelt veel geschrijf en een wandeling naar de brievenbus. Het is mij goed bevallen, dat doe ik volgend jaar weer! Mijn brievenbus zit niet vol dit jaar, maar mijn mailbox daarentegen puilt uit. Goede zet postbodes, jullie laten maar weer eens zien hoe onmisbaar jullie zijn geworden.

 

Weer een mail met een kerstgroet, deze wens komt van een oom van mij. Wij hebben intens contact. Één keer per jaar sturen we een kaart om elkaar fijne feestdagen te wensen. Het jaar erop, zien we de naam weer in ons adressenboekje en sturen we opnieuw een kerstkaartje. Ja, we hebben al jaren een innige band! Zijn kerstkaart samen met alle anderen kaarten hangen we dan op in onze kamer, liefst tot de carnaval. Dan kan iedereen zien wat een bruisend sociaal leven we hebben. Dilemma. De kaarten die ik via de mail binnenkrijg, zal ik die printen en ophangen, of staat dat te wanhopig?

 

Terwijl de kerstkaarten in de brievenbus altijd als een cadeautje voelen, raak ik toch wat geïrriteerd van mijn overvolle mailbox. Al die wensen van mensen die ik eigenlijk al jaren niks meer te zeggen heb. Niemand die de moeite neemt om er een persoonlijk woordje bij te typen. De kwantiteit staat duidelijk boven de kwaliteit. Ik noem het al bijna Spam. Wat een overbodig gedoe. Ik neem een besluit. Volgend jaar stuur ik via de mail een paar welgemeende persoonlijke groeten naar wat goede vrienden. Ik verlaag mij niet meer tot het versturen van Spam naar wat vage bekenden. In december 2011 is alles anders. Ik ben in kerstkaarten-staking en de postbodes zijn overbodig.

Reactie schrijven

Commentaren: 0