Wachtend in de rij voor de kassa. Voor mij staat een vrouwtje van een jaar of 65 af te rekenen. Ze wil een klantenpas, want dan krijgt ze dat leuke rode tasje voor de helft van het geld. Ze is een dagje uit met haar twee grijze vriendinnen van ongeveer dezelfde leeftijd, ze hebben
allebei ook net zo’n nieuwe rode aanwinst afgerekend. Mevrouw laat zich uitgebreid voorlichten over de werking van de klantenpas, rekent haar tasje af, bergt haar klantenpas op, neemt alle bijbehorende folders mee, laat haar tas leuk inpakken en vraagt om een extra plastic zakje. Ondertussen heeft zich weer een senior lady aangesloten bij het gezellige gezelschap, met in haar hand een leuk, rood tasje! Eindelijk, mevrouw is klaar, ik mag mijn ansichtkaart afrekenen!
Voor mij op de toonbank wordt een rood tasje gelegd.
Achter mij zegt een pubermeisje, netjes maar stellig: “Mevrouw, wij zijn aan de beurt!”. Fout! De laatste senior lady is verontwaardigd, zij moet toch een tasje afrekenen. Zij is met haar vriendinnen op pad, zij was alleen nog maar even het tasje in de winkel uitzoeken, zij hoort bij hun, dat kun je toch wel zien. De grijze duif naast haar spreekt medelevend tegen haar: “Reageer er maar niet op!” De jonge kassajufrouw werkt onverstoorbaar door. De rode tassen club loopt na het afrekenen al mopperend de winkel uit.
Een ding is duidelijk: De jeugd heeft de toekomst!
Reactie schrijven