Pubersinthehouse · 09. oktober 2019
Mijn ziel en zaligheid leg ik in hun opvoeding. Alle clichés zijn meer dan waar! Ik hou van ze met heel mijn hart. En ik ben alles wat een moeder zoal is, van kok tot chauffeur, van verpleegster tot lerares en nog zoveel meer. Ze worden groter en zelfstandiger. Op vragen die ze stellen verwachten ze uiteraard een “ja”. Maar toch is mijn antwoord weleens “nee”. Mijn oogappeltjes veranderen in schreeuwende, onredelijke monsters. Ik heb toch getracht ze respect bij te brengen? Als het...
Pubersinthehouse · 23. maart 2018
Hij is boos op mij. Heel boos! Ik ben zijn moeder. Hij is de puber. Zo hoort het te gaan en toch doet het pijn. Slim en geslepen, weet hij mijn zwakke plekken te raken. Wat heb ik fout gedaan. Hij brengt mij aan het twijfelen. Mijn twijfel geeft hem een gevoel van ruimte. Hij ruikt het, hij voelt het en gaat nog eens in de aanval. Ik ben overtuigd van mijn gelijk. Hij ook van het zijne. Dit lossen we niet op, we staan lijnrecht tegenover elkaar. Het staat al tijden tussen ons in en ondanks veel...
Kinderen · 17. december 2011
“Aah kiekie kiekie” lief lachend en vertederd hang ik boven het wiegje van een baby. Compleet mesjogge is de onzin die ik uitsla. Mijzelf daar niet van bewust lach ik gelukzalig naar de bijbehorende moeder. Een totale hersenspoeling heeft het moederschap bij mij teweeg gebracht. Voorheen was ik een resultaatgerichte, ambitieuze, hardwerkende carrièretijger. Maar nu? Als ik een baby zie, sla ik wartaal uit en word ik overmeesterd door een liefdevol gevoel. Waarschijnlijk biologisch bepaald...