· 

Pluk

Draai, trek, pluk.

Draai, trek, pluk. Bij elke appel hetzelfde ritueel. Het is bijna een therapeutische bezigheid, het plukken van de appels. De oogst is groot dit jaar, vorig jaar hadden we nog geen kistje vol.

Twee jaar geleden was de oogst ook groot. Terwijl ik appels aan het plukken was, reed mijn vader reed langs en stopte om te helpen. Gezellig samen, plukten we in de herfstzon de appels, tot de kistjes vol waren en de bomen leeg.

We wisten nog niet dat deze biologische appeltjes, later een belangrijke voedingsbron voor hem zouden zijn. Hij werd ziek, vast voedsel was geen optie meer, maar appeltjes door de blender wel.

Nu pluk ik samen met mijn zoontje de appels uit de bomen. Draai, trek, pluk! De herfstzon schijnt, gezamenlijk plukken we de bomen leeg en maken de kistjes vol. Wat was, dat is niet meer. Nieuwe herinneringen worden geboren.

De appeltjes zijn zoet, evenals de herinneringen.

Reactie schrijven

Commentaren: 0